Boyumu aşan pişmanlıklarım var. Keşkeler doldurmuşum bavullarıma atmak üzere… Gel velakin atmak da zor hataları, yapmamak kadar …
Mürekkeple yazılmış sözlerim var silinmeyen ; Üstelik mürekkep silgim olmadığını bile bile… Yüzleşemediğim korkularım var muhayyilemi zorlayan… Sevinçlerimi gölgeleyen sayısız hüzünlerim var tükenmeyen…
Başlarken de bitirirken de kurmaktan imtina ettiğim cümlelerim var. Üstüme yapışmış çıkaramıyorum, bazı hoşnut olmadığım vasıflar… İnsan olduğumun bilincinde , kusursuz olmaya zorlayışlarım var zavallı kendimi.
Cevaplarını bulumayacağımın farkında ola ola sorduklarım var aklıma. Akıl dengemi bozmaktan korkup bilmezliğe vurduğum gerçekler var önümde… Yüz çeviremediğim insanlar var kırdığım kırıldığım. İnsan olmanın acizliğini yine bir acizden medet umarak düştüğüm acizliklerim…
Boyumu aşan pişmanlıklarım var. Keşkeler doldurmuşum bavullarıma atmak üzere… Gel velakin atmak da zor hataları, yapmamak kadar …