Mecal yok , derman tükendi… Yolcuya hancıdan ümit var da hancı yolcuyu nasıl bilir , bilinmez… yolcu handa, han yolda , yol bilinmezde… Han harabe , yol harabe , yolcu harap…
Gece karanlık ; umutsuzluk geceden de karanlık… Göz gözü görmüyor. Göz , göze görünmüyor..
Gece uzun , yolculuk zor , yolcu yorgun…
Gece soğuk , kasvetli ve ürkütücü … Geceden de beteri ; geçmiş mi, gelecek mi yoksa meçhul mü ???
Gece matemli ; yazgıdan mı yoksa yazılamayandan mı? Yolcu titrek ; geceden mi , yalnızlıktan mı ?
Gece ne vakit erer sabaha ;Yaradan bilir sorulmaz… Yaşa , iliklerine kadar hisset geceyi ve getirdiklerini …. Bekle … sabret …. Er ya da geç gece güne , kötü iyiye, çirkin güzele ve hayat memat’a kavuşacak… -fikirperisi-