FİKİR PERİSİ

Zamanın ve hayatın eli değdiğinde değişmeyen, yaşadım demesin. Belki fiziksel, belki zihinsel, belki ruhsal. Değişmek hayata gelişimizin temel gayesini özümsemektir….

İnsanlık olarak; sonbaharın hüznü, kışın ayazı ve yazın bezginliği sıkışmış bir ilkbaharı yaşıyorsak bunda mevsimlerin suçu ne, bundan İlkbahara ne…

Çok büyük hedefler, uzak hayaller kurmayı adet edinmiş olmak dolayısıyla belirsizlik hissine kapılmak sizi paniğe sevketmesin.Büyük ölçekli hayatlarımızı, uzun görüş…

Her ağaç bambaşka bir renkte, bambaşka bir türde, bambaşka bir neden için çiçek açar. Tıpkı biz insanlar, çocuklar gibi; rengarenk,…

“Anlatmaya nereden başlasam” , deyip anlatamamak, mevzuya nasıl başlayacağına bir türlü karar verememek ya da başlangıcın ve sonun ne olduğunun…

Hüzün, hasret, kayıp, ihanet, şiddet, kederin bin bir türlüsü; acının envai çeşidi, ne ararsan burada var. Burası neresi mi hadi…

Söylendiğine göre insan Don Kişot’u hayatında 3 defa okumalıymış. “Kahkahanın kolayca dudaklara fırlayıp duyguları harekete geçireceği gençlikte, mantığın hakim olmaya…

Her yeni kitap, yeni hayatlar, yeni gözler, yeni bir bilinç anlamı taşır. Belki ömrüm boyunca gidemeyeceğim bir zamanın ya da…

Suçun toplumu sardığı, hapishanelerin doluluk oranlarının hızla arttığı bir ülkede içişleri bakanının bunu dordurmak için suç işleme eğilimini ıslah eden…

Japon edebiyatının temelini oluşturduğu düşünülen Heian dönemi edebiyatının kadın yazarlarından Murasaki Shikibu’ya ait “Nikki” (günlük) olan eser, japon kraliyet sarayında…

Ne geçmişin puslu, paslı ağırlıklarını peşimiz sıra sürükleyip yüklerimizi artıralım ne de endişeli gelecek deryasında yolumuzu şaşıralım. An’ın çocukları olabilmeyi…

Büyüüük bir tarihi çamaşırhane. Bir sürü ocak bir sürü yıkama taşı bir sürü hane ve bir sürü hikaye. Bu hikayelerin…

İnsan taklidi gölgeler. Akıp giden, uzayıp kaybolan. İnsan görünümlü gölgeler. Yüzsüz, renksiz, kimliksiz… İnsanmış gibi gölgeler. Ruhsuz, duygusuz, ifadesiz… İnsandan…

Kelimeler takıldı oltaya, büyüklü küçüklü, kimi az harf çok ağır anlamlıydı “acz” gibi, kimi az harf çok büyük lokmaydı “aşk”…

Gördüğün her şey penceren kadar… Çerçeve sınırın , camının kiri, gözünün seçiciliği, algının kimliği ölçüsünde görüp görebileceğin… Görünenin aslı senin…

Çocukları büyüten yetişkinlermiş gibi görünür. Yanılgıdır oysa… Çocuklar da büyütür yetişkinleri. Her yıl daha farklı görürsün hayatı. Geçmişindeki hatalarını. Gelecekten…

Öyle bir açıl ki sokağa, evde huzur ve mutlulukla yeşerttiğin çiçekler kabına sığamayıp etrafa taşsın.Öyle bir özen göster ki sokağına…

Gün biterken insanlar gider, sadece sahil kumunda o günkü izleri kalır. Gelirken getirdikleri hisler, düşünceler orada yaşananlar hepsi minik izlerden…