Kelimeler takıldı oltaya, büyüklü küçüklü, kimi az harf çok ağır anlamlıydı “acz” gibi, kimi az harf çok büyük lokmaydı “aşk” gibi, kimi uzun yazılır anlık olurdu “mutluluk” gibi, kimi birbirine çoook benzeyip bir o kadar da uyumsuzdular ” anlamak” ve ” anlaşılamamak” gibi. Kelimeler işte karışık, birbirinden bağımsız. İnsan işte, kelimelere muhtaç kelimelerle kavgalı. Oltayla balık 🐟 arasındaki bağ gibi, onunla beslenip canını yakanın da yine o olması gibi. Olta / Balık … Kelime/İnsan
